نظری و گذری بر زخم های فرهنگی ما ایرانیان

فرهنگ سترگ و ریشه‌دار مشرق‌زمین در مقایسه با فرهنگ پر زرق و برق، اما ظاهری غرب، از زیبایی عمیق‌تری برخوردار است و فرهنگ ایران‌زمین نیز دارای شکوه فراوان است. اما لازم به ذکر است که لازمۀ هر بهبود، ارتقا و پیشرفتی، خودارزیابی است و خودارزیابی مستلزم صداقت با خویشتن است. هیچ انسانی یا ملتی راه رشد و شکوفایی را نپیمود، مگر آن که ابتدا خود را در آینۀ صدق دید. بنابراین راهی نیست جز آن که به طور جد و بی‌هیچ اغماض و خودفریبی مشکلات فرهنگی خود را نقادی کنیم و به اصلاح آن بپردازیم. به گمان نویسنده درکتاب حاضر، ریشۀ بسیاری از معضلات و مصائب اجتماعی و اقتصادی ما در همین تاریکی‌های فرهنگی قرار دارد. وجود عناصر مخرب در بدنۀ فرهنگی یک کشور، هم‌چون حوزه‌ای است که در یک چرخۀ منفی، ضمن آن که عناصر مخرب دیگری را زایش می‌کند، به طور متصل، باعث خوردگی و پوسیدگی بیشتر فرهنگی خواهد شد. در این نوشتار سعی شده است تا به ریشه‌ای‌ترین و مهم‌ترین زخم‌های فرهنگی پرداخته شود. بر این اساس برخی از موضوعات کتاب عبارت‌اند از: ضعف در مشارکت‌پذیری و کار گروهی، بی‌اعتمادی و یاس، ترجیح منافع فردی بر منابع ملی، و مقصریابی و نه حل مشکلات.